Als onderdeel van WP2 heeft het consortium een reeks interviews gehouden met vrouwelijke ondernemers. Hun samenvatting is beschikbaar in dit document.

1.      Atermon

 

Geïnterviewde: Yuki Tessler, Nederland

De vrouwelijke ondernemer die we mochten ontmoeten en interviewen voor het WomenIn project is Yuki Tessler. Yuki is van Japanse afkomst en heeft gewoond en gewerkt in Japan, Australië en Nederland. Yuki heeft een zeer rijke en diverse academische en professionele achtergrond, waaronder een BA in filosofie, diploma’s in tolken, toerisme en laboratoriumtechnologie. Momenteel woont ze in Nederland en sinds 2019 runt ze haar eigen bedrijf. Toen Yuki met haar man en zoon naar Nederland verhuisde, besloot ze om zelfstandig ondernemer te worden. Ze heeft workshops aangeboden ter promotie van de Japanse kunst en filosofie van “Kintsugi” en “Makie”. Ze heeft klanten uit binnen- en buitenland en in ons Interview hieronder gaat ze dieper in op hoe ze besloot haar eigen bedrijf te openen, de filosofie achter haar kunst, hoe ze omgaat met de verantwoordelijkheden van haar bedrijf en haar gezin (werk-gezin combinatie), evenals haar plannen over haar bedrijf.

– Wat inspireerde je om voor jezelf te beginnen?

Ik woonde in Australië en had een visum en een baan. En toen we besloten naar Nederland te verhuizen, moest ik zelfstandig ondernemer worden vanwege het visum. Dus dat was eigenlijk de eerste reden waarom ik een eigen bedrijf moest en wilde beginnen. Want daarvoor had ik er nooit over nagedacht. Want een eigen bedrijf is best uitdagend, toch? Je moet 24 uur per dag werken, 7 dagen per week en geen vakantie – je moet altijd aan je bedrijf denken. Het was echt moeilijk voor me en ik heb er nooit over nagedacht toen ik in Australië was. Dus ik dacht dat het veel gemakkelijker zou zijn om voor iemand anders te werken, maar nu we naar Nederland zijn verhuisd, moest ik iets beginnen. Dus concentreerde ik me op mijn achtergrond – wat is er speciaal aan mij? En toen richtte ik me op de Japanse cultuur en vond ik “Kintsugi”, dat een heel goede filosofie heeft. Dus dat was het begin.

• Hoe lang run je je bedrijf al?

3 jaar

 

• Wat is je grootste prestatie als ondernemer tot nu toe?

Ik had een grote groep mensen voor de workshop “Makie”, waarbij we Japanse lak gebruiken en dan op de lak tekenen. Ik had plaats voor 32 mensen en dat was een hele uitdaging, want als ik een workshop geef met een grote groep, moet ik nadenken hoe ik het moet organiseren. En ik denk dat iedereen van mijn workshop heeft genoten. Ik denk dat dat misschien wel mijn grootste prestatie tot nu toe is.

• Hoe houd je je bedrijf concurrerend in het licht van technologische vooruitgang, digitalisering en innovatie?

Er zijn zoveel Japanners hier in Nederland. Ik weet niet of je op de hoogte bent van het visum en de relatie tussen Japan en Nederland, maar we hebben een speciale relatie, dus veel Japanners kunnen naar Nederland komen en een bedrijf beginnen. En als we een bedrijf beginnen, richten we ons meestal, net als ik, op wat voor ons gespecialiseerd is. En we zijn Japans- natuurlijk richten we ons op de cultuur, dus dat betekent dat ik eigenlijk niet de enige ben die Kintsugi workshops doet – ik denk dat Makie de enige is, maar zo speciaal is het niet-. Dus als ik concurrerend wil zijn, moet je gewoon doorgaan. Als je iets aanbiedt en je doet het één of twee keer en er komen niet veel mensen, dan moet je het opgeven. Als je dat doet, kun je niet doorgaan. Dus ik ga gewoon door. Ik stop nooit – altijd promoten en altijd laten zien dat ik workshops geef – de hele tijd. Omdat ik me vooral richt op workshops, niet op het maken van producties of wat dan ook – ik heb alles geprobeerd. En toen dacht ik: workshop werkt. En daarom blijf ik mezelf promoten, ik blijf het doen en als je wilt komen, kun je altijd komen. Dus ik denk dat die strategie werkt en dat ik kan concurreren met anderen.

Wat betreft technologie, toen ik naar Nederland verhuisde, was het 2019 en het jaar daarop hadden we Covid. Ik hou van Instagram en toen ontdekte ik dat als we sociale media gebruiken, we het zelf kunnen promoten. Dus ik denk dat technologie ons heeft geholpen om onszelf te promoten, ook al hebben we een heel klein bedrijf. Want als we geen contact hebben, zoals sociale media, hoe kunnen we dan promoten en laten zien dat we dit bedrijf doen? Sociale media helpen dus enorm als je een eigen bedrijf hebt.

Ik had ook een online workshop toen we geen persoonlijke workshops konden geven. Ik heb nog steeds een aantal online workshops, omdat ik een klant heb in Japan en Australië. Maar dat is alles op dit moment.

• Wil je wat tips delen om je bedrijf te laten groeien en winstgevend te maken?

Ik heb niet echt een groot bedrijf. Ik run gewoon mijn bedrijf, dus ik weet niet of ik in een positie ben om advies of iets anders te geven. Ik ben meer gefocust op mijn workshops en ik promoot zelf op sociale media, maar ik heb ontdekt dat als ik kan samenwerken met iemand die ruimte heeft en al een gevestigde markt heeft, ik mijn markt kan uitbreiden. Dat gebeurt dit jaar, want ik doe dit al drie jaar en vorig jaar kon ik geleidelijk een workshop openen omdat covid was afgelopen. Daarna begonnen mensen me te vinden en dit jaar begon ik samen te werken met verschillende locaties. Ik begon dus eerst samen te werken met een Japans café en restaurant in Rotterdam en toen kwam ik erachter dat ik me moest richten op de persoon, of plek, of workshop, of restaurant die al gevestigd zijn. Dus als ik eenmaal een band met hen heb, kan ik mijn markt uitbreiden en kunnen veel mensen mij vinden. Dus nu heb ik een plek in Rotterdam en ik ga naar Amsterdam en Groningen, en ik probeer ook in een andere plaats een workshop te geven. Dus eerst maak ik een connectie en elke persoon heeft al zaken gedaan. Dus dat is mijn strategie. Mijn strategie is niet om zomaar samen te werken met vrienden of zomaar een connectie. Dat werkt niet. Je moet iemand vinden die al gevestigd is. Dan kan het een ondersteunende relatie zijn die werkt.

 

• Wat maakt het bijzonder moeilijk om een bedrijf te openen of te runnen in jouw land (dit kan van alles zijn dat te maken heeft met de nationale context)? Hoe pakt u dat aan?

Taal is denk ik het moeilijkst voor mij. In het begin waren de meeste van mijn klanten internationaal, ze kwamen uit verschillende landen, en ze vonden het niet erg dat ik Engels sprak, maar nu heb ik meer klanten en er zijn natuurlijk veel Nederlanders, omdat we in Nederland zijn. Er zijn momenten dat mensen me vragen of ik de workshop in het Nederlands, Nederland, kan doen, maar dat kan ik niet. Ik studeer, maar het is niet goed genoeg om een workshop te geven. De taal is dus het moeilijkst voor me.

* Bent u op zakelijk gebied en met betrekking tot het runnen van een bedrijf in Nederland voor uitdagingen komen te staan? Vond je het moeilijker of makkelijker om een bedrijf te runnen in Nederland?

Niet zozeer.

* Omdat je ook in andere landen hebt gewoond, zoals Australië, vond je het moeilijker of makkelijker om een bedrijf in Nederland te runnen?

Om eerlijk te zijn, omdat mijn bedrijf een beetje uniek is en mensen vooral geïnteresseerd zijn in de Japanse cultuur helpt me dat om me te verplaatsen. Als ik het vergelijk met Australië, dan is Australië massaal en zijn ze meer gericht op sport en natuur en andere dingen – meer dan deze cultuur. Dat is mijn indruk – gezien de 17 jaar – waarschijnlijk klopt mijn mening wel. Maar hier is dit land heel klein en met elkaar verbonden. Soms heb ik een klant uit Oostenrijk, Duitsland of Frankrijk.

*Toen je besloot om je bedrijf in Nederland op te zetten, hoe ging dat in het begin, had je te maken met uitdagingen? Was er iets in het bijzonder dat je tegenhield. Een juridisch proces of iets dat te maken heeft met het opzetten en runnen van het bedrijf?

In het begin wist ik niet waar ik kon beginnen. Er was geen voorbeeld of model voor mij, dus het was zeker moeilijk om een bedrijf te starten. Omdat ik de Japanse cultuur heb, kan ik nu in contact komen met andere Japanse bedrijfseigenaren die al gevestigd zijn. Nu kan ik met hen in contact komen. Nu weet ik het, maar in het begin had ik geen idee hoe ik moest beginnen.

** Hoe gemakkelijk was het om informatie te vinden over hoe je een bedrijf opzet in Nederland? Heb je daar uitdagingen ervaren?

Het was moeilijk om informatie te vinden over wat we moesten doen, omdat er geen model was dat we konden volgen. Ik moest dus eerst uitzoeken wat ik kon doen. Ik heb me gericht op Japanse ondernemers die al gevestigd zijn, omdat dat voor mij werkt, maar ik heb ook musea in Leiden en non-profitorganisaties in Utrecht benaderd. Dit soort verbindingen werkt niet voor mij. Dat is een uitdaging voor mij. Want voor hen wilden ze iemand met ervaring of een reputatie. Nadat een paar vrienden me hadden aangemoedigd, heb ik contact opgenomen met musea die geïnteresseerd zouden kunnen zijn in wat ik deed, omdat zij zich richten op Japanse cultuur en ik heb hen benaderd, maar ik kreeg niet veel reacties van hen. Dus dat was mijn uitdaging. Omdat iemand misschien denkt dat ik, omdat ik de Japanse cultuur vertegenwoordig, naar een plek kan gaan waar de Japanse cultuur al aanwezig is, maar ze zijn niet echt geïnteresseerd in wat ik doe. Daarom moet ik zelf mijn eigen weg zoeken.

• Wat zijn de veranderingen die je wilt doorvoeren? Hoe lang gaat het duren om ze door te voeren? Wat weerhoudt je ervan om ze door te voeren? Ik heb alles geprobeerd. Als ik ideeën heb, misschien moet ik dit en dat aanpakken of misschien vindt de klant dit of dat leuk. Als er een idee opkomt, probeer ik het ook echt. Ik heb alles geprobeerd. Ik heb mijn aanpak veranderd, of mijn product, of mijn koers, alles! En als het werkt, krijg ik een reactie van hen. Als ik geen reactie krijg, verander ik mijn koers en mijn richting. Ik ben flexibel, dus ik verander altijd, maar ik houd altijd iets dat goed wordt ontvangen. Dat is mijn strategie, ik heb alles geprobeerd.
• ** Zijn er veranderingen die je zou willen doorvoeren en is er iets dat dat tegenhoudt?

Eigenlijk wil ik mijn workshops buiten Nederland houden- in Frankrijk heb ik een connectie en we praten over workshops in Frankrijk. Dat is goed, maar ik wil ook meer connecties buiten Nederland maken. Zoals Duitsland of Engeland, maar op dit moment heb ik geen links of connecties. Dus ik denk na over hoe ik connecties kan vinden. Ook wil ik wat materialen meenemen, die je vooral in Japan kunt vinden. Ik heb dus kapitaal nodig, een bepaald bedrag om te importeren. Op dit moment heb ik dus geen budget.

 

• Ben je tijdens je reis als ondernemer voor uitdagingen of obstakels komen te staan die je toeschrijft aan gendervooroordelen of discriminatie, en hoe ben je met die uitdagingen omgegaan? Hebben deze uitdagingen je bedrijfsstrategie beïnvloed?

Nou, ik heb een gezin, mijn man en mijn kind, dus eigenlijk heb ik mijn eigen bedrijf, maar ik moet ook voor mijn gezin zorgen. Mijn kind is nog klein, dus dat betekent dat we veel dingen voor het kind moeten doen en dat we ons niet alleen op ons bedrijf kunnen richten. Dat is onze belangrijkste… je weet wel… Als je een man bent, richt je je alleen op je bedrijf, toch? 24 uur, 7 dagen en je besteedt er alle tijd aan. Maar wij moeten veel dingen doen, zoals voor de kinderen zorgen, lunch maken, schoonmaken, alles. Dus moeten we onze tijd effectief indelen. Dus soms is dat een obstakel, omdat ik niet alle tijd aan mijn bedrijf kan besteden. Misschien zou ik meer kunnen doen, maar dat kan ik niet – ik moet mijn tijd verdelen. Dus dat is moeilijk. Ik kan niet al mijn tijd aan mijn bedrijf besteden, ook al wil ik dat wel. Als vrouw is dat moeilijk. De meeste van mijn vriendinnen zijn moeders, maar ze willen ook hun eigen bedrijf hebben. Ze hebben een ander product, cursussen, andere dingen, maar we moeten de tijd vinden en dat is een uitdaging. Daarom pushen we onszelf ook niet te veel. Ik push mezelf vrij veel. Ik probeer mezelf voor te houden alsof ik op een klif sta, alsof er geen weg terug is, dus ik moet het doen, ik moet doorgaan. Maar de meeste moeders hebben het gevoel dat het te veel tijd kost -te veel moeite kost- en dat het gezin op de eerste plaats komt. Natuurlijk komt het gezin op de eerste plaats, maar als je zo denkt, doe je niet te veel moeite voor je bedrijf. Het houdt je alleen maar tegen.

** Hebben deze uitdagingen je bedrijfsstrategie beïnvloed?

Ik moet doorgaan, dat is mijn strategie. Want als je stopt, stopt je bedrijf. En als je niets doet, is iedereen het een paar maanden later vergeten. Daarom is doorgaan heel moeilijk, maar wel heel belangrijk. We moeten dus de tijd vinden. We hebben niet dezelfde basis als mannen, we moeten een balans vinden. Dit zijn de dingen waar we over na moeten denken. Hoe kunnen we een balans vinden? Dat is het belangrijkste. En hoe we door kunnen gaan, dat is ook het belangrijkste.

• Uit onderzoek blijkt dat de angst om te falen vooral in de zakenwereld zwaar op de schouders van vrouwen rust. Wat betekent falen voor jou? Hoe ga je ermee om?

Als je niet faalt, leer je ook niet – daar gaat het om. Als iedereen zegt dat je bedrijf geweldig is, dat je project geweldig is of iets dergelijks en als je daar tevreden of gelukkig mee bent, dan hoef je niet verder te gaan. Je blijft gewoon op dezelfde plek. Dan kom je er niet uit. Als je je bedrijf wilt verbeteren en uitbreiden, moet je een mislukking hebben. Falen is belangrijk! Daar moet je van leren.

 

** Dus je hebt een positieve benadering, toch?

Absoluut positief! Want als je faalt, betekent dat een geweldige kans om erachter te komen hoe je je kunt verbeteren. Dus, als ik een mislukking heb – niemand komt, of niemand wil betalen of zoiets – dan is er iets mis. Wat is er mis? Hoe kan ik mijn aanpak veranderen? Hoe kan ik mijn product veranderen? Dus daarom is mislukking het belangrijkst.

Hoe onderscheid je je bedrijf van concurrenten en creëer je een unieke waardepropositie voor je klanten?

Omdat ik geen tastbaar product verkoop, is mijn doel ontastbaar. Dat is anders. Omdat ik workshops geef, betekent dit dat ik vaardigheden en ervaring aanbied en dat ze iets kunnen leren wat ze kunnen maken. Maar eigenlijk is mijn doel niet het maken, mijn doel is filosofie. Kintsugi heeft een filosofie en daar houd ik van. Het is alsof je imperfectie viert. Het is niet erg als je onvolmaakt bent, want we worden onvolmaakt geboren. Daarom jagen we niet echt perfectie na. We accepteren imperfectie. Daarom accepteer je alles, positief of negatief. Dat betekent dat je vol bent. Zodat je jezelf kunt uitdagen – het is een soort filosofie over liefde. Dus dat is wat ik verkoop.

** Wat maakt jou anders dan je concurrenten? Wat doe je anders dan andere concurrenten die soortgelijke workshops aanbieden?

Zij verkopen en promoten techniek, of een product, of iets tastbaars. Maar mijn aanpak is anders. Ik bied dezelfde soort dingen aan, maar ik probeer de filosofie zelf te promoten. Als ik mijn markt vergelijk, denk ik niet dat mensen dat doen. Omdat ik de filosofie, of het idee zelf, wil verkopen en promoten. En dan wil ik ze de tijd geven om naar jezelf te kijken. Dat soort dingen. Dus eigenlijk maakt het niet uit of het Kintsugi of Makie is of iets anders wat ik doe. Dus als ik dat idee en die mentaliteit en filosofie kan promoten, dan is het goed! Dus dat is mijn benadering. En als ik andere mensen vergelijk, ben ik heel anders dan zij.

• Zijn je prioriteiten veranderd sinds je begon? Zo ja, hoe?

Het is niet veranderd, maar ik denk dat ik me in de loop der jaren beter heb gevestigd dan voorheen. In het begin dacht ik dat ik gewoon mijn cultuur liet zien, maar hoe meer ik studeerde, hoe meer ik doorging. Ik denk dat wat ik kan bieden dit idee is, dit ongrijpbare lichaam. Daarom is mijn prioriteit heel anders – mijn aanpak is anders. Het is aan het veranderen.

** Hoe zit het met het runnen van je bedrijf? Zijn je prioriteiten veranderd sinds het begin van het bedrijf?

In het begin wilde ik de Japanse cultuur introduceren, maar nu ligt mijn prioriteit anders. Het is niet alleen het promoten van de Japanse cultuur, de prioriteit is nu anders, zoals de filosofie – meer het idee. Dat is nu de prioriteit. In het begin wilde ik vaardigheden promoten, maar nu gaat het meer om het idee.

 

• Welke rol speelt mentorschap volgens jou om vrouwen te helpen succesvol te zijn in het bedrijfsleven?

Het is heel belangrijk dat je iemand hebt die je iets kan leren. Ik heb niet echt een bepaalde persoon. Ik kan leren uit boeken of van het internet. Vooral vrouwen die succesvol zijn, geven ons veel advies. De meeste vrouwelijke schrijvers – hun commentaar is heel interessant, omdat hun commentaar niet gericht is op winst. Vrouwen zijn heel anders dan mannen, want mannen hebben de neiging om hun ego na te jagen. Hoe groot hun bedrijf is, hoeveel geld ze hebben. Daar zijn ze op gefocust. Maar vrouwen zijn gericht op hoe ze voor de gemeenschap en het gezin kunnen zorgen, hoe we voor de kinderen kunnen zorgen. Omdat wij -vrouwen- meestal moeders zijn die altijd aan de toekomst denken, aan wat we voor de volgende generatie kunnen doen. We denken over dit soort dingen na. En dit soort opmerkingen van schrijfsters absorbeer ik heel veel, en dan kijk ik ook naar tik-tok, allerlei dingen. Ik denk dat het beter is om na te denken over de toekomst, niet alleen recht voor onze neus, niet alleen over geld, niet alleen over hoe groot ons bedrijf is. Wij, vrouwen, hebben de neiging om meer aan de toekomst te denken, aan wat we onze kinderen kunnen geven. En als we teruggaan naar de vorige vraag, ik weet dat falen eng is. Je bent bang om te falen. Maar als je aan de toekomst denkt, aan wat we de kinderen kunnen geven, aan wat we in de toekomst kunnen bieden, dan zijn we niet echt bang om te falen. Want het gaat niet alleen om jou, het gaat om de toekomst, om de kinderen. We hebben de neiging om zo te denken. Als we alleen maar zo denken, zullen we bang zijn om fouten te maken. Zo denk ik.

 

• Hoe gaat u om met uw vrije tijd als ondernemer (gezin, kinderen, huishouden)?

Mijn vrije tijd heeft prioriteiten – mijn kind, ik moet met hem spelen – dat is een prioriteit. Daarna ga ik misschien schoonmaken of iets dergelijks. Maar het kind is het belangrijkste. Hij is nog klein, hij is 9, maar hij heeft nog steeds mama nodig, weet je?

 

• Welk advies zou je andere vrouwen geven die een eigen bedrijf willen beginnen?

Nou… als mensen sterven hebben ze ergens spijt van, toch? Dan heb je zoiets van, oh ik had dit moeten doen- had dat moeten doen. De meeste mensen hebben spijt dat ze iets wilden doen, maar het niet gedaan hebben. Dat is het juist. Ze denken niet aan falen. Dus wanneer je een idee of droom hebt of iets anders, moet je het proberen. Het maakt niet uit. Als je dat niet doet, zul je er waarschijnlijk spijt van krijgen als je sterft. Als je sterft, denk je waar je spijt van hebt – de dingen die je niet hebt gedaan. Je wilde het doen, maar je deed het niet. Dus je wilt niet in die positie zitten, toch? – dus moet je het proberen!