Wszystkie kraje postrzegają promocję przedsiębiorczości jako kluczową strategię dla trwałego tworzenia miejsc pracy, a także generowania innowacji produktowych, w procesach produkcyjnych
i organizacjach (OECD 2012). Kraje o wysokich wskaźnikach całkowitej aktywności przedsiębiorczej są także skorelowane z wysokimi wskaźnikami aktywności przedsiębiorczej kobiet (Verheul et al. 2006). W ostatnich latach liczba przedsiębiorczych kobiet na całym świecie stopniowo rosła; badacze i decydenci polityczni poświęcali więcej uwagi przedsiębiorczości kobiet (Nedelcheva 2012). Zgodnie z raportem Global Gender Gap Report autorstwa Światowego Forum Ekonomicznego, aspekty takie jak udział w życiu gospodarczym, możliwości rozwoju kobiet, mosiągnięcia edukacyjne, zdrowie, jakość życia, a także wzmocnienie pozycji politycznej są brane pod uwagę przy pomiarze różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn na poziomie globalnym.

Równość płci jako podstawowe prawo człowieka
Równość płci to jedno z podstawowych praw człowieka i ma zasadnicze znaczenie dla budowania dobrze prosperującego, opartego na pokoju i zrównoważonym rozwoju świata. Wzmocnienie pozycji kobiet i dziewcząt jest niezbędnym elementem warunkującym wzrost gospodarczy, rozwój społeczny i poprawę stanu przedsiębiorczości. Aby określić poziom równości płciowej i zakres dostępu kobiet do zasobów i potencjału zawodowego bez ograniczeń wynikających z dyskryminacji, UNDP wykorzystuje Wskaźnik Rozwoju Płciowego do pomiaru równości płci w różnych krajach. Zasada równości płci sugeruje, że wszyscy chłopcy, dziewczęta, kobiety i przedstawiciele wszystkich klas i kultur uczestniczą w życiu społecznym na równych zasadach i posiadają jednakową wartość oraz mają jednakowy dostęp do możliwości administracyjnych, swobód i zasobów. Równość płci odnosi się do faktu, że wszyscy ludzie mogą swobodnie rozwijać swoje osobiste zdolności i podejmować decyzje bez ograniczeń wynikających ze stereotypów i uprzedzeń dotyczących ról płci. Oznacza to również, że zainteresowania, potrzeby i priorytety mężczyzn i kobiet, a także dziewcząt i chłopców, są brane pod uwagę, uznając różnorodność między różnymi grupami. Równość płci odnosi się do idei, że prawa, obowiązki i możliwości danej osoby nie powinny być określane przez jej pochodzenie etniczne, wiek, zdolność do samostanowienia, niepełnosprawność lub lokalizację – na wsi lub w mieście.

Korzyści płynące z równości płci
Wśród najistotniejszych korzyści wynikających z równości płci można wymienić:

Równość ekonomiczna: Kiedy możliwości zatrudnienia są równe dla obu płci, zyskuje na tym  społeczeństwo. Badania wskazują, że zróżnicowane miejsce pracy – takie, które uwzględnia odmienność płci – jest bardziej produktywne. Gospodarka również czerpie korzyści z takiej sytuacji na rynku pracy. Produkt Krajowy Brutto (PKB) kraju znacząco wzrasta, wskaźniki ubóstwa spadają, społeczności prosperują, a wszystkie płcie mają równe szanse na zatrudnienie.

Poprawa jakości edukacji: Każdy uczeń objęty systemem kształcenia zyskuje na równości płci. Dziewczęta, które uczęszczają do szkoły, są bardziej produktywne i zdrowe, zarabiają więcej ,pieniędzy i zapewniają lepszą przyszłość swoim rodzinom. Pomaga to w budowaniu systemu gospodarczego, który przynosi korzyści osobom wszystkich płci i poprawia zdrowie społeczności. UNICEF informuje, że już uzyskanie wykształcenia średniego znacznie zwiększa zarobki dziewcząt w ciągu całego życia, zwiększa tempo wzrostu gospodarczego kraju, zmniejsza liczbę małżeństw zawieranych przez dzieci, zmniejsza śmiertelność dzieci, zmniejsza śmiertelność matek i łagodzi zahamowanie wzrostu dzieci.

Redukcja ubóstwa: Osobami doświadczającymi największego ubóstwa na świecie są kobiety i dziewczęta. Cykle biedy powtarzają się, ponieważ osoby te nie mają równego dostępu do edukacji, możliwości zatrudnienia i pozyskiwania dochodów. Zapewnienie równych szans kobietom i mężczyznom pozwoliłoby całym rodzinom wyjść z ubóstwa i obniżyć wskaźnik ubóstwa na świecie.

Poprawa stanu zdrowia: Badania wskazują, że nierówności płci wywierają niekorzystny wpływ na szereg czynników zdrowotnych, takich jak planowanie rodziny, odżywianie, choroby pandemiczne oraz zdrowie matek i dzieci. Wyniki badań dowodzą, że gdy systemy medyczne są przekształcane w taki sposób, aby zapewnić równy dostęp do opieki zdrowotnej wszystkim płciom, uzyskiwane są lepsze wskaźniki zdrowotności społeczeństwa. Wyniki te obejmują obniżone poziomy śmiertelności, depresji i zespołu stresu pourazowego (PTSD), poprawę samooceny stanu zdrowia i zmniejszenie spożycia alkoholu.

Obecna sytuacja w obszarze równości płci
Pomimo wysiłków podejmowanych przez niektóre organizacje międzynarodowe, np. Organizację Narodów Zjednoczonych i Bank Światowy, mających na celu zmniejszenie różnic w dostępie do szans i zasobów, nierówności płciowe są nadal powszechne, a kobiety nie posiadają takich samych praw jak mężczyźni (Sarfaraz i Faghih 2011). Mimo postępów poczynionych w ostatnich latach, równość płci nie zostanie osiągnięta do 2030 roku, jeśli obecne warunki nie ulegną zmianie. W rezultacie obecny stopień nierówności płci jest nadal wysoki, co ogranicza wzrost gospodarczy poprzez zmniejszenie puli potencjału, a jest skutkiem zaburzonego dostępu jednej z płci do edukacji, zatrudnienia, przedsiębiorczości i generowania innowacji. W krajach o niższym poziomie dyskryminacji płciowej, kobiety mogą cieszyć się równymi szansami rozwoju i dostępem do usług socjalnych, co może zniechęcać je do podejmowania ryzyka założenia własnej firmy. To
stwierdzenie jest również zgodne z wynikami innych badań, wskazujących, że w bardziej zamożnych krajach, duże przedsiębiorstwa i publiczne miejsca pracy oferują zazwyczaj opiekę zdrowotną i wsparcie dla pracujących matek, tym samym zmniejszając motywację kobiet do zakładania firm i podejmowania samozatrudnienia (Allen et al. 2006; Sarfaraz et al. 2014). Należy zauważyć, iż przyczyny braku przedsiębiorczości kobiet w gospodarkach rozwijających się wydają się być inne, niż w gospodarkach rozwiniętych. Znaczenie wspierania przedsiębiorczości kobiet wydaje się być bardziej istotne w krajach rozwijających się, gdzie występuje duża różnica w zatrudnieniu kobiet i mężczyzn. Wcześniejsze badanie przeprowadzone przez Baughn et al. (2006) wykazało, że „sama równość płci nie determinuje proporcji przedsiębiorczyń”. Sajjad et al. (2020) przeprowadzili niedawno analizę wkładu przedsiębiorczyń w globalną gospodarkę, badając ten związek poprzez pomiar poziomu przedsiębiorczości kobiet i wskaźników światowego rozwoju gospodarczego. Wykorzystali oni dane wtórne z raportów Female Entrepreneurship Index Report 2015, Human Development Report 2015 i KOF Globalisation Index 2015 obejmujące 69 krajów świata. Wyniki wykazały znaczący wpływ przedsiębiorczości kobiet na gospodarki całego świata. Udział kobiet w działaniach przedsiębiorczych nie tylko wspiera dochody ich rodzin, ale także odgrywa znaczącą rolę w rozwoju gospodarczym i dobrostanie społecznym społeczeństwa.

Bibliografia
Allen, I.E., M. Minniti, and N. Langowitz. 2006: 2005 Report on Women and Entrepreneurship. In: The Global Entrepreneurship Monitor. Babson Park, MA/ Londyn.
Baughn, C.C., B.L. Chua, and K.E. Neupert. 2006. The Normative Context for Women’s
Participation in Entrepreneurship: a Multicounty Study. Entrepreneurship: Theory and Practice 30(5): s. 687– 708. 10.1111/j.1540-6520.2006.00142.x.
Nedelcheva, S. 2012. Female Entrepreneurship in Denmark. MSc Thesis. Denmark: International Business, Aarhus University, Business and Social Sciences.
OECD. 2012. Gender Equality in Education, Employment and Entrepreneurship: Final Report to the MCM 2012. https://www.oecd.org/employment/50423364.pdf
Sajjad, M., N. Kaleem, M.I. Chani, and M. Ahmed. 2020. Worldwide Role of Women Entrepreneurs in Economic Development. Asia Pacific Journal of Innovation and Entrepreneurship, tom. 14 (2), s. 151–160. https://doi.org/10.1108/APJIE-06-2019-0041.
Sarfaraz, L., N. Faghih, and A.A. Majd. 2014. The Relationship Between Women Entrepreneurship and Gender Equality. Journal ofGlobal Entrepreneurship Research 4(6). https://doi.org/10.1186/2251- 7316-2-6.
Verheul, I., A. V. Stel and R. Thurik. 2006. Explaining Female and Male Entrepreneurship at the Country Level. Entrepreneurship and Regional Development, 18(2), s. 151-183. DOI: 10.1080/08985620500532053